Geknakt

Geknakt
gebroken
één moment
kan doden
verkillen
doen verstillen.

Laten we zacht zijn voor elkaar...

13-12-'16

Ik baal van de taal

Ik baal van de taal
van de wollige wielewaal
In mijn drietalige taal
Witwollige baal taal
of taalbollebaal

Taalbolletjes
taalwollewaalbolbilletjes
Ik staar naar de taal
word met blindheid getroffen
door zo veel
zo vaal
Ik staar me baal
Baalwolletjeswaal


geschreven rond '83

Dichter

Af en toe dan
klap ik dicht.
Dan sta ik dichter
bij het zwijgen.

Af en toe
heb ik geen woorden.
Wel lastig als je
dichter bent.

Dag dag...

Kleine stukjes sterf.
Telkens weer...
Dag mevrouw !
Dag meneer !
Misschien zie ik U ooit weer...

Berend Botje is gaan varen
en Dorothy die vloog naar Oz.

Dag mevrouw !
Dag meneer !
Misschien zie ik U ooit weer...

Durfal

Wat zei ze toch tegen me,
Jaren geleden?
Het sombere studiegenootje:
"Jij bent nergens bang voor,
volgens mij durf jij zó
In je blote kont naar buiten te rennen."

Jezelf overschreeuwen.
Je kleine hartje beschermend
in je handen gevouwen.
Jezelf overschreeuwen
is geen kunst.

Weerloos en eerlijk en open zijn
dát vereist ware moed.

Opgeheven vinger

De ruis van
andermans
moraal
Verstoort mijn
eigen denken
Ik douche me lang
en hard en heet
Smetten weg
Graag bepaal ik
zelf
Hoe en wat en waar en wie

Bang

Of ik bang ben, wil je
weten ?
Ja zeker ben ik bang.
Bang om te verliezen.
Met lege handen
zitten
in een eeuwige
carroussel
Die steeds en steeds maar weer
Z'n rondjes blijft
draaien.

Wat een mooie dag !

Dag dag, wat ben je toch
een mooie dag.
Zoals gisteravond de
maan zo helder
scheen, de sikkel
Scherp afgetekend
Een scherf...

Mening

Zo... vind jij dat ?
Goh...
Ja, dat kan
Dat kan ja
dat jij dat vindt
mmm...zéker
Ja

Ik zwem me een slag in de rondte
Zwemmen of verzuipen
Baantje schoolslag
Baantje rugslag
houdt niet op
Ik raak
kant nog wal

Oeverloos en stuurloos
drijf ik besluiteloos
dobber ik gedachteloos

En het hart dat bonkt en bonkt en bonkt maar door

Stokt
en weer door

Krachtig
steeds krachtiger
schep ik water weg

Herfst

Rood
Geel
Guur !


B
                                                                           
                   L



          A




                                      A


  D

                            J



                                                          E


                                   S

11.9

Zoet

Gehaakte duitse siermandjes

zo zoet

uitgehard met suikerwater

sta ik aan het raam

dromerig kind

zo zoet

tong aan het mandje gekleefd

snel snel weer weg ermee

want mag niet van ma

Duitse oma

nooit de handen stil

haken haken

handen haken

harden met suiker

zo zoet

of cake

marmorkuchen

weinachtsplätzchen bakken

oma adee

ach en wee

das kommt ja nie mehr wieder

zo zoet

Pas de nasmaak was bitter

Sprookje

Laten wij elkaar een sprookje geven

zo’n lief en licht

Dat hoeft niet lang te duren.

Gewoon : dat ik af en toe,

de ogen dicht,

terugdenk aan die uren.

Flow of conciousness

Laat mij de antichrist zijn

de nagel aan je kist zijn

het barre boze beest zijn

je nachtmerrie geweest zijn.

O ! Men dweept met Nietzsche

want waanzin is zó leuk

Maar men heeft geen flauw benul

hoe zwaar hoe diep hoe krachtig

en meeslepend:

geen flauwekul…

De flauwe kul verdwijnt

verschijnend diepe ernst

daar achter die sluier

waar men zich

niet meer verschuilen kan.

En druilend druipt regen

tot ik er niet meer

tegen kan.

Het diepdroeve plezier

de vrolijke somberte

De narren van de nacht

de priesters van de dag:

zij blazen hun toeters en bellen

en roepen ach en wee!

Worden niet gehoord:

de mensen zitten voor hun teevee

die waarheid spuugt of waan.

Dagelijkse derrie uitstort:

vuilnisbak van het

uitgekauwde denken,

zo’n dikke, grijze prop,

onmogelijk weggekauwd te krijgen.

Ik drijf mijn gedachten uit.

Die spoken

die mij ‘s nachts

beroven van mijn slaap.

Laat mij ! Gaat heen !

En laat me rustig wenen

en verwijlen daar waar rust is

Want tranen spoelen schoon.

Dat het soms lijkt

Dat het soms lijkt

alsof ik niet besta:

Onzichtbaar loop ik

door de stad.

Ik ben een spook met ogen

maar word zelf niet

gezien.

Dat het soms lijkt

alsof ik niet besta:

De zon schijnt

strakke scherpe

schaduw.

Zolang ik niet beweeg

ademt alles stilte.

Dat het soms lijkt

alsof ik niet besta:

Het wilde woelen

van de wereld.

Suizen de fietsers

me voorbij.

Op weg naar

snel en efficiënt.

Schreeuwende plicht

‘s ochtends vroeg.

Dat ik mij verbaas.

Dat ik besta.

Takin' Care Of Business

Het liefst woonde ik in mijn auto

mijn auto maakt me blij

zit ik in mijn auto

dan voel ik me
los

en op weg naar weetikveel

ben ik dan ook niet mee bezig

flarden bos en wei

met stappende of stille reiger

en een buizerd komt voorbij.

Vrome valk en aalscholvers,

die doodgravers

indrukwekkend op de straatlantaarns

daar naast het kanaal

waar ik ze voor het eerst zag

Hé een aalscholver toch ?

hoe dat weer in mijn hoofd kwam ?

vreemde fascinatie

voor zwartjassen

hoekig en serieus.

Maar de deuntjes dreunen door de auto

en ongezien, ongehoord

drummen mijn vingers

en verheft zich mijn stem

en ben ik weer 10

en hoeft eindelijk het geluid niet zacht.

In de gloria !

Hersenkramp
en meningendiarree:
het heerst

Ik vind
jij vindt
zij vindt
samen vinden wij
zo zo zo blij
in de hiepfaldera en hopsasa
praten wij elkander lekker na

Denken....wasda ?
Da kenne wij nie
da wille wij nie
Dat kost tijd
en zweet
en moeite
Kreukels in ons hoofd !!!!!

Aiaiaiai
Neenee,
wij willen gladjes varen
en ons beetje wiegen
in de vleugellamme tijdgeest
Het yogabadje
en foetushoudingen
handen gevouwen over het hoofd

Dat is wat ons bevalt:
Lekker kwaken metznallen
in het pierenbadje van de geest...

Ik scheld
jij scheldt
zij scheldt
samen schelden wij
zo zo zo vrij
van je een van je twee van je drie :
Lang leve de democratie !

Het lichaam een slagveld

Was mijn teen niet van mij ?
Was mijn been niet van mij ?
Was mijn buik niet van mij ?
Of mijn alvleesklier ?

Mijn borst een vulkaan
en mijn buik een mijnenveld.
Beladen met betekenis blijkbaar.
Was ik me niet van bewust hoor...

Markt

De hitte werkt verbroederend…

wanneer iedereen naar zweet en pis stinkt.

Verloederend ook.

Verslonsd druipen gezichten in t-shirts.

De visverkoper veegt

met gespierde onderarm

over de vuurrode kop.

Een vloek volgt op een driftige stap

en uien rollen weg.

Zie daar : gebalde vuisten.

De sluiervrouw haast zich weg.


(voor de oneindig lieve, die creatieve)

Partir, c'est mourir un peu

De spinnenpoten
tikken op de muur
en in Brighton is het bright
En als ik het goed begrepen heb
ben ik jou voor altijd kwijt.

Da's jammer
toch zo jammer
toch.
Het doet me echt verdriet.
Maar waaróm dat weet ik zelf eigenlijk niet.

Meer een idee gedachte droom
van wat had gekund...
Da's al, meer is het niet

Dus eigenlijk is die traan van mij
alleen maar droomverdriet.

voor P.
van lang gelee

Betekenis

Daar zit ik dan
daar lig ik dan
daar moet ik dan
of wil ik dan
of kan ik dan ?
En van wie
en wat en waar
en waarom ?
Daarom
dus
dacht ik zo...
Met een lijstje muziek op de achtergrond
waar ik aan kan relaten
vergeten
en gewoon rammel de rammel
zegt het toetsenbordje...
Kan ik uuuuuuren doen.
Van die woordendiarree.
Ik mijn beste luisteraar
want alleen dit is er nu.
In interactie
raak ik vaak mijn draadjes kwijt.
Krijg ze niet bijeen gehouden dan...
Verdwaal in de ogen, zinnen en geuren...
en bekentenissen.

Interpunctie

Ja.
En ook
soms.
Toch...
Of niet ?

Over kerkelijke geschriften

Het is zo plechtig, zo verheven:
niemand laat er 'ns 'n wind
Dát is wat ik zo jammer vind.
Waar is de mens'lijkheid gebleven ?

Jaja, die kerkse kerels : vroom
verbergen zij elke natte droom.
Maar hunne gulpen spannen :
ook zíj zijn immers mannen !


Amsterdam, 18-12-'96

Bewustzijn

Daar is altijd
de binnenwereld
Soms zo groot
dat ze nergens
de randen raakt.

Het universum
maar dan
miljoen miljard maal
zo groot.

En soms gekrompen
tot een erwtje,
zwart ook nog.
Dat er dan niks is
bedoel ik.

Boos

Daar zei je me toch zowat
en daar werd ik me toch bóós

Bóós
een warme steekvlam
niet tegen te houden
woest en wild
schoppend en tierend
en razend

God ver dom me

Ja maar wat dan ?
Wat zei ik dan ?

Ik zou het bij God niet meer weten...

Hoe is dat ?

Dat is
hoe het is
En zo is dat

Au !

De ogen die gaten boren
in de huid
Men buigt voorover
en lacht
en fluistert

wijst...


Mijn blik
die zich vernauwt
mijn stap die versnelt
snel sneller snelst
Wég van hier
Naar waar ik weer onbespied kan zijn...

I

I
don't
have
a
one
track
mind...

I
am
not
a
one
trick
kind of a woman
        or a man
        of a girl
        or a ghost
        of a player
        or a fool

Niet verder vertellen hoor...

De witte pilaar in mijn rug
mijn handen vol dienblad
Kan ik niet voor
niet achteruit
Mijn ogen sturen bliksem
en je mond krult verontschuldigend
wanneer je me laat gaan.

Vond ik dat stiekum
toch wel verwarrend fijn...

Hoe het heet

Hak
op tak
Only prob'
is to stop
woordensliertjes
uit de kiertjes en de krochten.

Die me altijd al bezochten
en dat op zich ook wel mochten
maar nu netjes in het gelid worden gezet
dat mag de pret niet drukken toch ? Of wel ?

Stel ik me voor als een draadje denk
dat uit mijn oor verdwijnt
want wat een naam heeft, is pas echt
Niet meer zo vormeloos verwarrend
zo'n knot wol waar het beginnetje niet van te vinden is

Ik ontwar ik

Zacht en sterk als water

Zacht en sterk als water
wil ik voor je zijn mijn kindje
kindje mijn

Je helemaal omgeven met mijn warmte

En of ik wil of niet, ik zal je vormen
Hopelijk met zachte kracht

Zacht en sterk als water
wil ik voor je zijn mijn kindje
kindje mijn

Ik wil je dragen op mijn golven
wil je nemen bij de hand
om je te laten zien
mijn wondere spiegelland

Zacht en sterk als water
wil ik voor je zijn mijn kindje
kindje mijn

voor Sjuul, januari ‘98

Voor David, voor de vriendjes voor een nacht

Zonder honger, zonder vrees, zo zou ik willen zijn:
Zo zonder reden blij.

De wereld achter het venster en ik wrijf mijn handen
warm.

Die meeuwen daar boven in de lucht maken me blij want
juist wanneer Satie hard ramt op de piano vliegen ze
voorbij.

De koperen engeltjes voor mijn raam zijn hartverwarmend
met hun naïeve trompetjes en
de kinderen lachen:
er ligt sneeuw.

Jij lag op mijn bed en ik vreesde het moment
van afscheid.
Mijn mond vond nog even de jouwe en ik gleed nog
even
met mijn vinger langs je ruggegraat en toen was je
weg.

Buiten ligt sneeuw. Ik heb honger.

Februari ‘94

Onbeholpen

De onbeholpen
toespelingen,
blikken
en spelletjes
Ik snapte daar geen fluit van...

Bij mij moest je heel direkt zijn.
En brutaal.
Bám !
Doorboren met die blik.

Het subtiele ogenspel
gleed zó
langs me af...

Je moest het zeggen
ik vertrouwde de taal,
of het héle, héle grote gebaar...
En dan nog vertrouwde ik mezelf niet

Jammer hè ?

Monumentje

Dacht ik aan de doden
dacht ik
dacht ik aan

Die mooie, die ooit dat tapeje voor mij maakte

De wilde wilde krullenbol
die niet meer wilde

De donkere, woeste, slanke met het warme hart en kruis
uitgekotst door wéér een bange man

De empatische, flegmatische
per ongeluk gestruikelde

De eeuwig verliefde, je weet wel: die lieve, die lange, niet zo bange
die vroeger álle meisjes kreeg

Dacht ik :
mijn portie is voor Fikkie...

Zoet

't Zoete lief
't Zoete lief
't Zoete lieve meisje

Ze wil zo graag
ontzettend graag
zo vrees'lijk graag behagen

Ze plukt een bloem voor vaderlief
die humt jaja
vergeet vervolgens
om te zien
wat 't meiske hem
kwam vragen

't Zoete lief
't Zoete lief
't Zoete lieve meisje

Wat overblijft (peper in de reet !)

Dat is wat overblijft
een gevoel van welbehagen
van nog steeds zichtbaar te zijn...
Zonder te groot of niet goed

Angst voor het wegglijden, slippen door de vingers van de jaren
leven dat langzaam verdwijnt.

Zien dat het gaat om enthousiaste levensvreugd
meer dan om jeugd

Wat stonden ze daar tof te zijn !
De oudjes, goddomme, deden het nog best !
Men ! En die solo, dat was bijna jazz !!!

Wat zong hij dan:
I don't like your song, she said, lalalalala....
Maar hij care-de geen fuck
deng-e-deng-e-deng....denderde de bas eroverheen
drums galopperend:
I don't give a fuck ! tralala...
kwerd er verdoksem weer helemaal punk van en blij en vrij.

Ja ! dacht ik, Ja ! voelde ik blij...
Zó wil ik dat !
Vrolijk, uitgelaten, vrij
En weer zelf bepalen wat ik goed vind en wat niet.

Mommy has just left the building
and she care-de geen fuck
whether you liked her song or not
tralalalalalala
galopperen haar vingers over de toetsen
Ze zoekt het zelf wel uit, ze zoekt het zelf wel uit....

Ondergang

Wanneer ik stilsta
verzuip ik
in de dras van mijn gedachten

In de beweging
ontsnap ik telkens weer
Miles to nowhere
round in circles

Wanneer ik dan weer sta
aan de rand
van mijn chaos
mijn onontwarbare kluwen
van denken en voelen
en wat al niet meer

Zou ik zo graag
gewoon
doen zonder denken
niet steeds reflectie
maar actie:

Angstloos

Anders

Hoe we steeds de dingen verwerken,

voortdurend het perspectief verschuift.

De kleuren het verleden kleuren,

de tinten vervagend,

verscherpend een lijn.

Verlangen verandert.

Verwonderd kijk ik om

en vraag me af

van het waarom en hoezo

en wanneer ik gegroeid was

en naar wat ik me richtte zo plots.

Nooit verwacht,

verschoven

met verbazend gemak.

Zoveel verledens,

wel honderd of meer.

Pas op !

Pas op !
Want ik denk
waar je bij staat.
Dus het kan even duren
voor je antwoord krijgt
op je vraag.

Het kan zelfs zo zijn
dat mijn antwoord
morgen anders is
maar net zo waar.

voor Linda

Schrijf eens een gedicht voor me, vroeg je, zomaar een gedicht vroeg je

want dat leek je leuk en licht

Waarom dan ? vroeg ik

“Zomaar”, was je antwoord

Bij de auto’s, moment van afscheid

(altijd weer dat afscheid

en afgezonderd zijn

van liefsten)

Dacht ik van okay, is goed en graag wil ik proberen.

Altijd hoor, altijd tot je dienst

Tot waar mijn hartje stopt met kloppen en de deur voor altijd sluit.

Niet gehinderd door valse schaamte en het niet kunnen schrijf ik gewoon een gedicht voor je, zomaar een gedicht

Tjonge YouTube

Daar waren films van uitgemergelde mensen en kapotte steden

zoals nu Syrië

de eerste tijgers in Carré

en en en

New York in ‘68

vuilnis in de straten

wel 100.000 ton !

42th street in de jaren 70

en tunnelmensen

vrouwen in Berlijn

na de tweede Wereld Oorlog

ja, die grote, ja

Dresden helemaal plat

en Syrië nu

Rotterdam is weer heel en heler zelfs

nieuw nieuwer nieuwst

en dan die uitvinder

overtuigd van zijn uitvinding

vleugels had hij gemaakt,

vliegpak

als Icarus ooit

viel ook hij te pletter vanaf de Eiffeltoren.

en ondertussen zoeken we nog steeds naar

het vliegtuig van Amelia Earhart

maar nu ga ik naar bed

LI BE RO

De libero
de Ausputzer
en op de een of andere manier
ALTIJD
buitenspel.

Binnen de lijntjes kleuren lukte me als kind al niet.

Maar tong tussen tanden
deed ik mijn uiterste best.
Tot tics aan toe.
Neusvleugels uit...neusvleugels in...
want dan klopte het weer.
Net zoals S. 2 of 4 kusjes wilde
want anders was ze scheef
en andere S. alle stoelen aanschuift.
Iedere avond weer.
Schamele poging te controleren
wat niet te controleren valt.

Tjonge

Ik dacht

even schudden en klaar

maar mouw was leeg

voorraadje moe

tjonge en asjemenou

En ben er ook niet echt bij

Tingeltangelmuziekje

uit de muziekwinkel

op mijn

draagbare supercomputer

die smartfoon heet

ik zou daar graag een foto van maken

haha jaha

maar dat gaat niet he,

want kliktoestel zelf op foon

Jaja…

tjonge

had ik niet gedacht toen ik naar Startrek keek

en doctor Who

en zo

vroeger…

toen er veel meer zalige verveling was

achteraf zalig, ja, achteraf

zalig zijn zij met het slechte geheugen

Weet ik veel

Zitten

schrijven

flow

let it go

No problem

gewoon geen rem derop

en wegduiken in de eigen kop

Kip zonder andere gedachte

dan gewoon bij machte

zijn

te schrijven

al dan niet in half of heel of binnenrijm

Of chaos

in dit universum

op dit hele kleine stukje ben

IK

de heerser

ben

IK

de meester, de baas

en ik bepaal

welke regel wel en welke niet

er zit heel wat onder en aan mijn laars

gelapt

Worst en zo

zal het zijn

Zo moe van alle

criticasters

alle meningen

hippe opinies van een seconde

pfffft...

Gaap ! Doe mij maar Erykah Badu

Dat geeft flow

En vraag mij niet wat het betekent

weet ik veel

Het is ritme, rijm en chaos…

Al ineen

Betekent niets en niemendalletje

De wereld overvol betekenissen

Ik zwatel liever een eind weg...