Onbeholpen

De onbeholpen
toespelingen,
blikken
en spelletjes
Ik snapte daar geen fluit van...

Bij mij moest je heel direkt zijn.
En brutaal.
Bám !
Doorboren met die blik.

Het subtiele ogenspel
gleed zó
langs me af...

Je moest het zeggen
ik vertrouwde de taal,
of het héle, héle grote gebaar...
En dan nog vertrouwde ik mezelf niet

Jammer hè ?

Monumentje

Dacht ik aan de doden
dacht ik
dacht ik aan

Die mooie, die ooit dat tapeje voor mij maakte

De wilde wilde krullenbol
die niet meer wilde

De donkere, woeste, slanke met het warme hart en kruis
uitgekotst door wéér een bange man

De empatische, flegmatische
per ongeluk gestruikelde

De eeuwig verliefde, je weet wel: die lieve, die lange, niet zo bange
die vroeger álle meisjes kreeg

Dacht ik :
mijn portie is voor Fikkie...

Zoet

't Zoete lief
't Zoete lief
't Zoete lieve meisje

Ze wil zo graag
ontzettend graag
zo vrees'lijk graag behagen

Ze plukt een bloem voor vaderlief
die humt jaja
vergeet vervolgens
om te zien
wat 't meiske hem
kwam vragen

't Zoete lief
't Zoete lief
't Zoete lieve meisje

Wat overblijft (peper in de reet !)

Dat is wat overblijft
een gevoel van welbehagen
van nog steeds zichtbaar te zijn...
Zonder te groot of niet goed

Angst voor het wegglijden, slippen door de vingers van de jaren
leven dat langzaam verdwijnt.

Zien dat het gaat om enthousiaste levensvreugd
meer dan om jeugd

Wat stonden ze daar tof te zijn !
De oudjes, goddomme, deden het nog best !
Men ! En die solo, dat was bijna jazz !!!

Wat zong hij dan:
I don't like your song, she said, lalalalala....
Maar hij care-de geen fuck
deng-e-deng-e-deng....denderde de bas eroverheen
drums galopperend:
I don't give a fuck ! tralala...
kwerd er verdoksem weer helemaal punk van en blij en vrij.

Ja ! dacht ik, Ja ! voelde ik blij...
Zó wil ik dat !
Vrolijk, uitgelaten, vrij
En weer zelf bepalen wat ik goed vind en wat niet.

Mommy has just left the building
and she care-de geen fuck
whether you liked her song or not
tralalalalalala
galopperen haar vingers over de toetsen
Ze zoekt het zelf wel uit, ze zoekt het zelf wel uit....

Ondergang

Wanneer ik stilsta
verzuip ik
in de dras van mijn gedachten

In de beweging
ontsnap ik telkens weer
Miles to nowhere
round in circles

Wanneer ik dan weer sta
aan de rand
van mijn chaos
mijn onontwarbare kluwen
van denken en voelen
en wat al niet meer

Zou ik zo graag
gewoon
doen zonder denken
niet steeds reflectie
maar actie:

Angstloos