opgekruld
niet denkend aan
de dood
Een tijdloos moment
dat uren duurt
waarin een hond blaft
en sirenes loeien
en jij
af en toe
nonsenswoorden praat
En zo lagen wij
en dat is mij nog
zo nabij
Eigenlijk lig ik daar
soms
nog bij jou
opgekruld
warm
gekoesterd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten